வாசமலராய் மலர்ந்திருப்போமோ...
வருகிறேன் எனக்கூறி
எங்கேயோ சென்றுவிடுகிறாய்
அவஸ்தையை அறியாது
இதயத்தை வேரோடு பிடுங்கிக்கொண்டு
வரும் சேதியேனும் சொல்வாயோ
வாசமலராய் மலர்ந்திருப்போமோ
வருவாயோ
வருகையில் வாழ்ந்திருப்பேனோ
வாடிய மலராய் மறைந்திருப்பேனோ
எங்கேயோ சென்றுவிடுகிறாய்
அவஸ்தையை அறியாது
இதயத்தை வேரோடு பிடுங்கிக்கொண்டு
வரும் சேதியேனும் சொல்வாயோ
வாசமலராய் மலர்ந்திருப்போமோ
வருவாயோ
வருகையில் வாழ்ந்திருப்பேனோ
வாடிய மலராய் மறைந்திருப்பேனோ
posted by மதுமிதா at 12:26 AM
4 Comments:
//வாசமலராய் மலர்ந்திருப்போமோ
வாடிய மலராய் மறைந்திருப்பேனோ//
பிரிவு என்பது தாங்க முடியாதது - இணையும் வரை இருப்பேனா - விரக்தியின் உச்சம்
வாசமலரா - வாடிய மலரா ?? நன்று நன்று
ரசித்தேன் மகிழ்ந்தேன்
நல்ல ரசனை உங்களுக்கு சீனா
ரசித்துப் படித்திருக்கிறீகள் என்பது துல்லியமாகத் தெரிகிறது:-)
கண்ணன் வரும் நாள் கன்னியிருப்பாள்
காற்றில் மறைய மாட்டாள்.
ம்ம் சூப்பர்!!!!
சூப்பர் வாழ்த்து வல்லிம்மா:-)
நன்றி நன்றி நன்றி!!!
Post a Comment
<< Home